http://s6.picofile.com/file/83809496/IMG_1027.JPG
*توجه: علاقمندان جهت دریافت کتاب می توانند با ادرس ذیل تماس بگیرند.
1- تهران - میدان انقلاب -دانشکده دامپزشکی- انتشارات پرتو واقعه( نیکخواه)-
تلگرام: 09121056148
2- نویسنده کتاب - مرکز تحقیقات اموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان
تلفن: 09366348680
راهنمای انتخاب نژاد گوسفند و بز در ایران
محمد ولی تکاسی، کارشناس ارشد مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان
سید مجتبی سید مؤمن، عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان
مقدمه:
گله داری در ایران توسط عشایر ایجاد شد و بعدها به تدریج در میان روستائیان، پرورش گوسفند و بز مرسوم گشته است. چون در طول تاریخ بیشتر پرورش دهندگان، نیازهای غذایی، پوشاک و ست خود را از تولیدات گوسفند و بز تامین نموده و انتظار عاطفی و اقتصادی آنان از گله داری، رفع کلیه نیازهای معیشتی مطابق با زندگی شبانی و روستایی خودشان بود لذا در ایران در طول تاریخ، انواع گوسفند و بز به صورت چند منظوره بهره برداری می شدند. این نوع دیدگاه متأسفانه باعث شد تا نژادهای گوسفند ایرانی در جهت رشد صفات خاصی پیشروی ژنتیکی چندانی نداشته باشند. بر خلاف یک سری نژادهای خارجی که به صورت نژاد کاملا گوشتی، پشمی، شیری و یا چند قلوزا در طول تاریخ درآمده اند . این ت بهره برداری ایجاب می نموده است که از گوسفند و بز، شیر و فرآورده های لبنی، گوشت، پشم، کرک و مو انتظار داشته و نهایتأ علیرغم تفاوت های ژنتیکی بین بزها وگوسفندان ایرانی انتظار تولیدات در کلیه جوامع تولید کننده یکسان باشد.تقریبأ 44 میلیون رأس گوسفند و 19 میلیون رأس بز در ایران وجود دارند که اغلب آنها از نژادهای آمیخته و هیبرید با تنوع رنگی فراوان نظیر سفید، سیاه، خرمایی، قهوه‌ای، نخودی و خاکستری هستند. در طی سالهای اخیر نیز دورگ گیری با گوسفندان و بزهای سایر استان ها و یا نژادهای خارجی در گله های دامداران (عشایری و روستایی)و دامپروران نیمه صنعتی و صنعتی انجام می شود. امروزه بیش از 200 نژاد متفاوت گوسفند در سراسر دنیا موجود است و بسیاری از این نژادها از لحاظ تولید اقتصادی اهمیّت چندانی ندارند و بیش از سه چهارم صنعت گوسفندداری دنیا، فقط متّکی به 10 تا 20 نژاد شناخته شدۀ گوسفند است.
دریافت فایل اصلی 10 صفحه ای PDF:
http://s7.picofile.com/file/8382784934/%D8%B1%D8%A7%D9%87%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C_%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%AE%D8%A7%D8%A8_%D9%86%DA%98%D8%A7%D8%AF_%DA%AF%D9%88%D8%B3%D9%81%D9%86%D8%AF_%D9%88_%D8%A8%D8%B2_%D8%AF%D8%B1_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86_%DA%A9%D8%A7%D8%AF%D8%B1%DB%8C.pdf.html
آنزیم ها اغلب در جهت تجزیه بیشتر و افزایش هضم موادی نظیر فیتات، قندهای باند شده با پروتئین در دیواره سلولی مواد اولیه خوراکی برای طیور نقش خود را ایفاء می کنند. آنزیم فیتات جهت دسترسی حیوان به فسفر، پروتئاز جهت آزاد سازی نشاسته باند شده با پروتئین و زایلاناز جهت تجزیه نشاسته اندوخته شده در دیواره سلولی گیاهی که از طریق تجزیه arabinoxylans (یکی از پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای(NSPs) در گندم ویسکوزیته آن را کاهش می دهد. به ازای هر 600 واحد انزیم فیتاز فقط 0.8 گرم فسفر فیتات در دسترس طیور قرار می گیرد. . اگرچه برای مواد ضد تغذیه ای نظیر فیتات ها در اقلام لگومینه نظیر انواع لوبیا، سویا و غیره خواص ضد سرطانی نیز مورد تأیید مراجع علمی قرار گرفته است در هر صورت استفاده از آنزیم ها در تغذیه طیور به صورت محلول یا پودر بیشتر برای هضم و تجزیه کربوهیدرات های دیواره سلولی و فیتات ذرت و گندم آن هم اگر برای پرورش دهنده سود آور باشد قابل پیشنهاد و توصیه می باشد.
https://cleancuisine.com/wp-content/uploads/20/02/Foods-that-Contain-Phytates-1.jpg
دریافت مقاله اصلی به زبان انگلیسی:
Published on: 08/27/2012
Author/s : Gwendolyn Jones (Danisco Animal Nutrition)
https://en.engormix.com/poultry-industry/articles/enzyme-solutions-poultry-diets-t35412.htm
Although the functions of butyrate might be familiar to many, is the impact of butyrate the same in the distinct GIT segments on digestive function, microbiota composition and immune responses?
Based on the research findings of Moquet in broilers, Poultry World sheds more light on the effects of butyrate on different segments of the GIT as it contributes to gut health in broilers. The interesting questions to answer are:
Not many studies have focused on butyrate concentrations along the GIT. Hence, it remains uncertain whether the effects elicited by butyrate are conditioned by the GIT segment wherein the molecule is present. Failure to understand this, might limit the full use of butyrate supplements as a nutritional strategy in the poultry industry.
Butyrate exerts not only direct effects on bacteria, but also elicits effects on the host that may affect microbiota composition indirectly. Photo: Peter Roek
Butyrate is used as a feed additive and can be fed as unprotected or in the form of protected additives such as butyrate glycerides (mono-, di- and tri-glycerides) or butyrate-loaded matrices (fat coated or microencapsulated butyrate). In poultry, dietary butyrate supplementation has been shown to result in maintaining optimal gut health and stimulating growth performance, a positive effect on gut morphology, improved carcass traits (reduce fatty carcases), improved nutrient digestibility – also an energy source, bacteriostatic properties and improvement of the birds immune response.
Butyrate down-regulates pro-inflammatory pathways by inhibiting cytoplasmic kinase – resulting in the production of pro-inflammatory cytokines such as tumour necrosis factor α or interleukins 1β, 2 and 6 (Barnes and Karin, 1997). In poultry, these proinflammatory cytokines induce a homeorhetic response that modifies nutrient portioning during inflammatory responses. In addition, butyrate reduces fat carcasses due to stressors, through pro-inflammatory cytokines which have a positive effect on lipid metabolism.
Butyrate improves the integrity of the epithelial cell layer. The epithelial barrier is essential for a normal intestinal function, and impairment may lead to inflammation. Butyrate increases the expression of TJ proteins and, therefore, the intestinal epithelial integrity.
Furthermore, Butyrate supplementation promotes the average relative contribution of Clostridium lactifermentans and Ruminococcus bromii while reducing the relative abundance of Clostridium perfringens. Butyrate is also known to down-regulate the expression of genes involved in the pathogenicity of Salmonella typhimurium. It also reduces caecal colonisation and faecal shedding of Salmonella enteritidis.
Butyrate presence in the GIT can lead to a rise in cholecystokinin, peptide YY and glucagon-like peptide 2 levels, and to a decrease in pancreatic peptide level. Such changes could support intestinal and gastric mucosa development, increase gastric retention time and stimulate gastric and pancreatic secretions. As a result, nutrient digestibility and absorption could be improved.
The precise GIT segment wherein butyrate is released is usually unclear. Release location may affect the observed effects of butyrate given the diversity of cell types and pH conditions encountered throughout the GIT of poultry, and the differences in microbiota composition in the different gut segments; our understanding of the mode of action of butyrate might be hampered. Characterisation of existing additives and development of targeted-release formulations are, therefore, important to gain insight in the different physiological effects butyrate can elicit in broiler chickens.
This special section on gut health has articles highlighting specie-specific topics, including stress-related intestinal issues in weaning pigs, antibiotic alternatives to maintain poultry health and avoiding gut problems in dairy cows. Find out more.
In broilers, Moquet et al. (20) showed that butyrate presence in the digesta of distinct GIT segments of broilers leads to differential effects on digesta retention time, gut morphology and proteolytic enzymatic activities, ultimately resulting in differences in protein digestibility. In their study, the following was observed: The apparent ileal digestibility of methionine tended to increase when butyrate and/or propionate was present in colonic and caecal contents, possibly due to modifications of GIT development and digesta transit time. Also, butyrate presence in the digesta of the crop, proventriculus and gizzard, on the contrary, tended to decrease the apparent ileal digestibility of several AA. In addition, butyrate presence beyond the gizzard elicited an anorexic effect that might be attributable to changes in intestinal enteroendocrine L-cells secretory activities. The research shows that effects of butyrate on digestive processes are conditioned by the GIT segment wherein the molecule is present and indicates its influence on digestive function and bioavailability of AA.
In his research work Moquet observed that butyrate uptake is a passive process in the gastric region while being facilitated by putative (sodium-dependent) monocarboxylate transporters in the small and large intestine. Increasing digesta butyrate concentration in the gastric region seemed to increase the β-oxidation of lipids. A similar effect was observed in the ileum and colon. Increasing digesta butyrate concentration in the duodenum seemed, however, to promote glycolysis. Butyrate has, therefore, a location-dependent effect on energy metabolism in the gut. Despite such specificities, intracellular butyrate concentration remained low across GIT segments and diets. Butyrate increased the expression of preprocholecystokinin in the duodenum. This may explain the anorectic effect of dietary butyrate supplementation in poultry.
A study in broilers showed that butyrate presence in the digesta of distinct GIT segments leads to different immune responses when broilers are subjected to non-infectious immune challenges. They observed that natural antibody levels are conditioned by the GIT segment wherein the molecule is present.
Correspondent
منبع مورد استفاده: کتاب " تغذیه و جیره نویسی سگ و گربه"- محمد ولی تکاسی
توجه: "جهت دریافت این کتاب می توانید از طریق کامنت این وبلاگ و یا ای میل نویسنده و پیامک به شماره تلفن انجمن تغذیه دام، طیور و آبزیان استان کرمان اقدام فرمایید.
mwtokasi@yahoo.com
09366348680
جداول احتیاجات تغذیه سگ و گربه
کلیه مواد مغذی حیوانات اهلی و خانگی بر اساس نتایج حاصل از اجرای پروژههای تحقیقاتی در مراکز تحقیقاتی و دانشگاهها با کمک روشهای تجربی و شبیه سازی تهیه شده و با کمک جداول در جیره نویسی علمی به کارگرفته می شوند.این اطلاعات هرچند سال یکبار با پیشرفت روش های علمی و تجزیه خوراک ها به روز می شوند.
https://www.vetwest.com.au/sites/default/files/styles/large/public/images/article/bodyscore.jpg
نیاز انرژی و پروتئین
انرژی مورد نیاز حیوان خانگی برای نگهداری وزن خود در مراحل مختلف زندگی و در حالت سلامت به چند فاکتور زیر بستگی دارد:
1-انرژی برای انجام فعالیت های ضروری بدن نظیر هضم، تنفّس کردن، اعمال قلب و مغز که به نام انرژی در حالت استراحت [1](RER) نامیده میشود.
2-احتیاجات انرژی در زمانهای طولانی مدتتر با توجه به اندازه نمره امتیاز بدنی[2](BCS) و اندازه نمره امتیاز ماهیچه های بدن(MCS)[3] در حیوان تعیین میگردد[4].
3- سطح کالری موردنیاز حیوان خانگی به صورت اطلاعات خام (zip-code) محاسبه می شود که بر اساس مقدار غذا و بر حسب زمان و شرایط تغییر می یابند و در برخی موارد ممکن است تا 50 درصد مقدار محاسبه شده افزایش یابد.
4-سگ ها اغلب به 1 گرم و گربه ها به 2 گرم پروتئین به ازای هر پوند (454 گرم) وزن خود احتیاج دارند. بر اساس نمره امتیاز ماهیچه های بدن و کیفیّت پوست و پوشش آنها و تامین اسیدآمینه های موردنیاز آنها بر اساس خوراک های تهیه شده از منابع حیوانی نسبت به محاسبه پروتئین موردنیاز حیوانات خانگی اقدام می گردد. احتیاجات حیوان در زمان توله گی و پیری به دلیل راندمان کمتر استفاده از پروتئین توسط حیوان کمی بیشتر می شود. بر اساس تحقیقات دانشکده دامپزشکی دانشگاه اُهایو کلیه احتیاجات انرژی حیوان خانگی بر اساس مقدار انرژی مورد نیاز در حالت استراحت(RER) و بر حسب وزن متابولیکی حیوان (W 0/75) محاسبه می گردد.
جدول 2- مراحل زندگی و تخمین مقدار انرژی موردنیاز روزانه سگ ها
Calculations | Title | عنوان |
=1.6 × RER | Neutered adult | حیوان اخته شده |
=1.8 × RER | Intact adult | حیوان سالم |
=1.2-1.4 × RER | Inactive/obese prone | حیوان چاق و غیرفعال |
=1.0 × RER for ideal weight | Weight loss | کاهش وزن |
=1.2-1.8 × RER for ideal weight | Weight gain | رشد روزانه |
=2.0-5.0 × RER | Active, working dogs | سگ های کار و فعال |
=3.0 × RER | Puppy 0-4 months | توله سگ (4-0 ماهه) |
= 2.0 × RER | Puppy 4 months to adult | توله سگ 4 ماهه تا بلوغ |
Ref: The Ohaio State University, 2019
https://animaldietformulator.com/
مراحل تغذیه سگ ها و گربه ها
براساس توصیه AAFCO,2016[5] تغذیه سگها و گربهها اغلب در چهار مرحله ذیل انجام میشود.
برای تغذیه حیوانات بالغ نیز بیشتر از کلمه senior” ”استفاده می شود و هدف تغذیه حیوان بالغ جهت برطرف کردن احتیاجات حیوان فقط در سطح نگهداری است و نه بیشتر. سگها نیز مانند گربهها به پروتئین غذا بیشتر احتیاج دارند تا انرژی حاصل از متابولیسم غذاها که در فرمولاسیون جیره آن را بیشتر از حدّ نیاز حیوان در نظر می گیرند(10).
[1] -RER= Resting Energy Requirements
[2] -Body Condition Scoring Chart
[4] - اطلاعات بیشتر در آدرس https://wsava.org/nutrition-toolkit موجود است.
[5] -The Association of American Feed Control Officials (AAFCO).
http://s5.picofile.com/file/8372971368/%DB%B2%DB%B0%DB%B1%DB%B9%DB%B0%DB%B9%DB%B1%DB%B6_%DB%B1%DB%B0%DB%B0%DB%B8%DB%B3%DB%B0.jpg
عکس: محمد ولی تکاسی(شهریور 1398)
مکان: مرکز تحقیقات اموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان
کاکتوس علوفه ای (تونسی) Opuntia Ficus indica
برای پرورش این محصول باید خاطرنشان کرد که در صورتی که میزان بارندگی 200 تا 600 میلیمتر باشد این نوع کاکتوسهای بدون خار 20 تا 400 تن در هکتار علوفه تر تولید می کنند. در ایران در حدود 40 تن در هر هکتار تولید می شود.
کاکتوس علوفه ای دارای 80% آب و 1.5 تا 2% پروتئین و حدود 1.5% چربی و 8.6% فیبر است.
کاشت کاکتوس های علوفه ای با مقاومت ویژه ای که به وضعیت نامساعد محیطی از جمله درجه حرارت های بالا و خشکیهای طولانی مدت و خاکهای فقیر دارند در برخی از استانهای کشور قابل گسترش است. زمان کاشت آن در فصل پاییز و یک ماه قبل از شروع اولین بارندگی و نحوه کاشت به صورت دستی است.
این گیاه تحمل یخ زدگی طولانی مدت و آب ایستادگی و شوری آب و خاک را نداشته، اما در برابر خشکسالی و کم آبی بسیار مقاوم است و می تواند با میانگین بارش سالانه 100 میلی لیتر رشد کند و جایگزین مناسبی برای ذرت علوفه ای و دیگر محصولاتی است که به آب زیادی نیاز دارند. خاك مناسب برای كاشت كاكتوس علوفه‌ای باید حداكثر 15- 20 درصد خاک رس داشته و دارای زهكشی مناسب، عمیق و سبك باشد. بهترین ph برای كاكتوس علوفه‌ای حدود 2.8 تا 5.8 است. کاکتوس علوفه‌ای به شوری خاک حساس است و شوری خاک بیش از یک دسی زیمنس بر متر و درجه حرارت زیر صفر برای کاشت این گونه دو عامل محدودکننده محسوب می‌شوند.
این کاکتوس تولید میوه نیز می کند، میوه کاکتوس در جامعه انسانی قابل استفاده است. این گیاه در اوایل بهار به گل می نشیند و میوه های شیرین متمایل به ملس، با گوشت و آب زیاد تولید می کند که دارای خواص درمانی متعددی می باشد که مهمترین آن مربوط به بیماری های گوارشی معده است. این گیاه دارای خواص دارویی است و عسل حاصل از این گیاه از مرغوب‌ترین عسل‌ها بوده که این امر خود می‌تواند امکان فعالیت پرورش زنبور را در کنار کشت این علوفه به وجود آورد و منبع درآمدی مضاعفی برای کشاورزان باشد.
نحوه تکثیر: روش تکثیر كاكتوس علوفه‌ای بسیار ساده است، تکثیر این گونه با استفاده از قطعات بوته كاكتوس امکان‌پذیر است. قطعات مورد نیاز برای تكثیر، از بوته‌های سر حال و سالم تهیه میشود. اندازه قطعات تهیه شده از بوته‌ها باید متوسط تا بزرگ باشد. این قطعات را در انتهای فصل رشد و با اعمال یك تنش ملایم خشكی برداشت می‌کنند.
برداشت كاكتوس علوفه‌ای: زمان کاشت کاکتوس علوفه‌ای در فصل پاییز و یک ماه قبل از شروع اولین بارندگی و نحوه کاشت به صورت دستی است. كاكتوس علوفه ای را در انتهای فصل رشد برداشت كرده و به وسیله‌ی داس از بوته‌ها جدا می‌کنند. میزان برداشت کاکتوس علوفه‌ای بستگی به سن گیاه، تراكم گیاه و میزان بارندگی منطقه دارد. بطور متوسط در سال اول 2-4 برگ از هر بوته برداشت میشود و به مرور تعداد آن افزایش می‌یابد. كاکتوس‌های برداشت شده در محیط خشك و سایه نگهداری و سطح آنها را با كاه و كلش به قطر 5-10 سانتی متر پوشش می‌دهند و به منظور جلوگیری از پوسیدگی هر 4-6 هفته زیر و رو می‌گردند. در شرایط مناسب كاكتوس‌های علوفه‌ای را می‌توان به مدت 6 ماه نگهداری كرد.
نحوه مصرف در جیره دام: کاکتوس علوفه‌ای نباید در معرض چرای مستقیم دام باشد زیرا بزاق دام به عنوان عامل بازدارنده مانع رشد مجدد گیاه از قسمت قطع شده میگردد. برای استفاده از آن در جیره، قطعات کاکتوس قطع شده را خرد نموده و آنها را به صورت قطعات کوچک به صورت دستی به دام داده میشود. این گیاه خوش‌خوراک بوده و شتر، بز، گوسفند و گاو تمایل فراوانی برای تغذیه از این گیاه نشان می‌دهند. تغذیه دام از این گیاه به ویژه در مناطق خشک دام را تا حد زیادی از نوشیدن آب بی نیاز می‌کند.
منبع:دستچین
http://dastchin.ir/articles/livestock_info/cactus_forage
توجه:
جهت کسب اطلاعات بیشتر ترکیبات غذایی، نحوه واردکردن آن در جیره غذایی، تهیه طرح توجیهی اقتصادی و راه اندازی مزرعه می توانید از طریق کامنت وبلاگ و یا ای میل و شماره تلفن ذیل تماس بگیرید:
mwtokasi@yahoo.com
09366348680
درباره این سایت